Sunday, January 14, 2007

آرین


با نام و یاد پروردگار او

که بودنش را رحمتی قرار داد برای همه آنهایی که در کنارش بودند و رفتنش را بانگی برای همه. چه آنها که در کنارش بودند و چه آنان که اشک در چشم، بی آنکه کاری از دستشان بر آید، برای ماندنش دعا کردند بی آنکه بدانند ، پروردگارش برای وجود کوچکش ، چیزی جز این می خواهد. می دانم که قرار نیست بفهمم چرا "او" برای دل داغدار مادرش و قلب شکسته پدرش اینچنین خواست، ولی می دانم که حال از من می خواهد که بیش از این در همه جای زندگیم ببینمش و برای هر تک نگاهی که از من دریغش نکرده است، شکرگزارش باشم... از او که به رحمتش ایمان دارم برای پدر و مادر داغ دیده اش ، صبر و فراموشی می طلبم

زندگی رسم خوشایندیست
بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد به اندازه عشق
...

زندگی گاهی رسم ناخوشایندیست

6 comments:

Anonymous said...

:(

Anonymous said...

اره گاهی ناخواینده

Hamid said...

Ishalla khoda hich kas ro be chizi ke tahammolesh ro nadare emtehan nakone.
Faramoosh kardane khaateraate jegar gooshe, kaari bas sakht tar az faramoosh kardane pedar o madar o baradar o khaahare.
khoda beheshoon sabr bede.
ya hagh

Anonymous said...

salam, delam gereft, nemidunam chi begam, faghat omidvaram khoda be pedar o madaresh o hameie oonaii ke dusesh dashtan sabr bede.

Anonymous said...

روحش شاد

Anonymous said...

سلام عزيزم. واقعا خدا به پدر و مادرش صبر بده . خيلي خيلي سخته.
ما بايد شكرگذار نعمتهاي خدا باشيم.
عليرضاي خوشگل رو از قول من بوبس