Saturday, December 27, 2008

ای که به رنج هام رنگ امیدی بی تو اسیری در دامم


علیرضا


مادر به فدای همه نازیت



مادر به فدای همه زیباییت



مادر به فدای همه شیطنتت !ا


مادر به فدای همه مهربونیت !ا

سفرت به خیر و سلامتی باشه نازنینم ، امیدوارم پیش همه اونایی که از صمیم قلبشون دوستت دارن بهت خوش بگذره، دلکم... و میدونم که می گذره و مگه جز این دونستن چیز دیگه ای می تونست دلم رو راضی کنه که راهیت کنم... به امید روزی می مونم که دوباره دست های مهربونت صورتم رو نوازش کنن